Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
| Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!
Автор:
Эй, друзья! Опять я тут, ваш любимый наркоман-комик, и сегодня я собираюсь поделиться с вами своей невероятной историей о том, как я купил закладку кокаина и совершил незабываемое приключение на заброшенном заводе. Злодейски привлекательно, да?
Безумный кокаиновый выбор:
Все началось в тот день, когда я решил разнообразить свою наркотическую коллекцию и попробовать кокаин. Знаете, это разборчивая закладка, которая обещает сильные ощущения и безумный эйфорический кайф. Я решил отложить на время своего верного хмурого друга героина и отправился в поисках этой "белой радости".
Мне дали телефончик одного стафа, который занимается поставкой наркотических радостей. Через полчаса моего упорного дозвона и общения с настолько нервным грызлом на другом конце провода, что я думал, он уже сгрызет трубку, я наконец смог договориться о встрече.
Заброшенный завод как мексиканская гора:
Рассказываю вам, друзья, ни один американский парк аттракционов не сравнится с тем, что я увидел, когда прибыл к месту встречи. Заброшенный завод предстал передо мной, словно мексиканская гора адреналинового развлечения.
Вход в комплекс был заперт, но когда я показал свою закладку, я потихоньку протиснулся сквозь дупло в заборе. Странный запах драпа уже начал наполнять воздух, и это только усиливало мое возбуждение.
По пятам пыльной дорожке я прошел внутрь огромного заброшенного здания, которое когда-то было производственным центром. Несколько мрачных окон, освещенных лишь лунным светом, придавали месту ужасающую атмосферу.
Большая наркотическая встреча:
На огромном пространстве завода я увидел десятки наркоманов, разговоры которых напоминали многочисленные подлодки в vastе взлетающего потока героинового кайфа. Все это сияло красными огнями, словно незабываемый наркотический праздник.
Когда я подошел к группе, подозрительно сгрудившейся вокруг одного парня с исцарапанным грызлом на лице, я почувствовал, что нахожусь в ядре ультрахмурой вечеринки. Безумия запах драпа стал настолько сильным, что я начал занюхать на всю катушку, пробуя поймать каждую маленькую молекулу этого шального наркотика.
Исследование мрачного завода:
Однако я тут не для того, чтобы стоять в стороне и нюхать драп. Я решил исследовать этот заброшенный завод до последней детали и развлечь публику своим шутливым репертуаром. Я продолжал ходить по мрачным коридорам, освещенным лишь крохотными лунными лучами, словно последний свет надежды пытался бороться со своими собственными тенями.
Пыльные промышленные механизмы, удушающие стены, сломанное оборудование - все это выглядело словно память о давно ушедших временах промышленного процветания. Мой кокаиновый мозг воспринимал каждую деталь, словно пятно на полной луне.
В общем, друзья, эта история о моем кокаиновом приключении и исследовании заброшенного завода была настолько безумной, что даже самые смелые слова не могут передать ее крутость.
Я купил свою закладку кокаина, стал исследователем заброшенного завода и проник в самую суть наркотического безумия. Я занюхал драп, ощутил настоящий хмурый кайф и словно прокатился на мексиканской горке адреналина.
И всё это я сделал в стиле наркомана-комика, используя молодежный сленг и все эти безумные слова.